Wat is je echte purpose?
Als bedrijf en vooral als werkgever willen we zo graag ‘purpose’, zingeving, maatschappelijk bijdragen. Duurzaam, sociaal, inclusief, hoe meer hoe beter.
Maar is het ècht onderdeel van je dna? Of maak je het bewust onderdeel van je identiteit om te voldoen aan de vraag en verwachtingen?
Tastbare merkwaardes?
Een kleine Twitter discussie met Twan (@TwanVrijsen) zette me aan het denken. Zijn de waarden van een bedrijf als Unilever ook tastbaar in de vele merken die zij voeren? Oud-topman Paul Polman zou waarschijnlijk ja antwoorden. Maar misschien is Polman daarom ook niet meer de baas van Unilever.
Ik geloof niet dat bedrijven karma punten krijgen. Ik geloof niet in wie goed doet, goed ontmoet. Sterker nog; als je als bedrijf ècht vanuit intrinsieke motivatie handelt, reken dan op stevige tegenwind. Het vergrootglas wordt gelegd op de ketens van Tony Chocolonely, Tesla, Lush en vele anderen die roepen dat ze niet alleen winst maar ook de wereld beter willen maken. Misschien terecht. Maar wie stelt die kritische vragen aan bedrijven die het niet eens proberen?
Purpose is geen marketingcampagne
Grote veranderingen beginnen met grote ideeën en de eerste kleine successen die daar behaald worden.
Purpose is geen marketingcampagne. Het is een groot, harig monster zo lelijk dat alleen z’n moeder van hem houdt. Maar juist daarom zijn bedrijven die hun purpose echt geïnterneerd hebben in gedrag, identiteit en ambitie zo ontzettend aantrekkelijk. Karma shoarma.
N.b.
Met dank aan Marijke van Message in a drawing die de inmiddels gevleugelde uitdrukking "Karma? Ja, dahag Karmashoarma" introduceerde 😉
