Pride Amsterdam 2022 is van 30 juli tot en met 7 augustus 2022 met als hoogtepunt de traditionele botenparade door de grachten van Amsterdam op zaterdag. Het thema dit jaar is My Gender, My Pride.
Klinkt goed en toch gaat er iets niet goed in mijn hoofd
Ik identificeer mezelf als man, dat was ik ook al bij mijn geboorte. Daarmee ben ik in hokje “Cisman” terecht gekomen. Dan is mijn partner ook een man, ook zo geboren, ook een cisman. Twee cis-mannen in een relatie, dan ben je automatisch en onvrijwillig lid van de regenboogfamilie.
Maar toch ben ik geen fan van het merk LHBTIQ+
Ik maak geen reclame door een regenboogvlag (de huisstijl waarmee de community naar buiten treedt) op te hangen tijdens de prideweek en ik ga ook niet naar het Amsterdamse Carnaval op zaterdag; De botenparade die niet zelden ook gebruikt wordt om jezelf als merk of politicus te profileren. Want door de media-aandacht kan je aan het grote publiek laten zien hoe progressief jij bent.
Tegelijkertijd besef ik me dat we in een land leven wat zeker niet perfect is en waar ook nog echt werk te verrichten valt. Maar waar je in ieder geval dit kunt bespreken. Dat kan echt niet overal op deze wereld. En toch ben ik geen fan van het merk, maar ik kan mijn abonnement niet opzeggen.
Wat is er aan de hand?
Even naar de Wikipedia voor een duik in de geschiedenis van de regenboogvlag:
“Sinds eind jaren zeventig fungeert een regenboogvlag als symbool van de homobeweging en deze wordt sindsdien onder andere meegevoerd bij de Gay Pride Parades en uitgehangen bij homobars en talrijke andere bijeenkomsten van homo's, lesbiennes en aanverwante seksuele minderheden.
Deze regenboogvlag werd in juni 1978 ontworpen door de Amerikaanse kunstenaar Gilbert Baker uit San Francisco als symbool voor de Gay Pride Parade van dat jaar. Ervoor was de roze driehoek het symbool van de homobeweging maar er was tegenstand omdat het een verwijzing is naar de onderdrukking tijdens het nazisme. De vlag moest een teken zijn van lesbische en homoseksuele trots en tegelijk voor de diversiteit van deze levenswijze.”
Om het overzichtelijk te houden hebben we de groep gedurende de jaren flink breed naar LHBTIQ+. Ook de vlag heeft zijn oorspronkelijke overkoepelende betekenis verloren. Iedere kleur van de vlag is voor ander hokje gaan staat: Van cis naar inter en non-binair naar trans. Van homo of lesbisch naar bi- en pan- of aseksueel. de regenboogfamilie. En omdat de regenboogvlag niet voldoende kleuren had voor alle combinaties die je kan maken, is er nu ook de Progress Pride Flag gemaakt. Waarin de kleuren toegevoegd zijn voor “Mensen van kleur” en Transpridevlag. Vanuit het idee ‘bouw een sterk merk’ is dit het verkeerde pad. We hebben het te veel over het wat en niet over het waarom.
Daarom ben ik geen fan (meer)
Wij, de leden van de regenboogfamilie en ook de woke-gemeenschap, leggen zo de nadruk op het “anders” zijn, op de verschillen. Het lijkt wel alsof er een verbeten strijd gevoerd wordt onder het motto “Ik ben nog unieker en jij moet dat maar accepteren.”. Een strijd die we (onderling) eigenlijk niet zouden moeten voeren.
Het is toch gek dat we nog steeds een wij-zij gevoel creëren en dat iedereen welkom is behalve de witte heteroseksuele man en vrouw. Die zijn uitgesloten van deelname. Da’s te “gewoon”. De H van Hetero is geen onderdeel van de afkorting en wordt ook niet gevangen met de +. Er is ook geen kleur gereserveerd in de regenboogvlag voor deze mensen! Zijn hetero mannen en vrouwen niet divers genoeg?
Begrijp me niet verkeerd, er is zeker nog een strijd te voeren, in Nederland en in de wereld, maar deze is echt anders is dan de jaren zeventig.
Volgens mij gaan we daarmee de verkeerde kant in het hogere doel.
Het merk LHBTIQ+ maakt zichzelf steeds zwakker en met de vlag dwalen we af van hetgeen het ooit voor bedoeld was. Dat moet anders en dat kan anders. Zeker in Nederland. Begrijp me niet verkeerd, ik gun het iedereen dat je identiteit gerespecteerd wordt en dat je een fantastische relatie hebt of krijgt met de persoon die bij je past. Ik ben ook voor verandering, want veranderen is verbeteren. Maar het lijkt nu wel of we aan het opbieden zijn in hoe anders en uniek we zijn. Maar dat is toch niet wat we willen? Wie je bent, hoe je je uit, en hoe je eruit ziet, dat maakt toch niet uit? Dat is waar het merk voor mij voor moet staan: Je mag er zijn in welke vorm dan ook, met welke voorkeur dan ook.
Kan ik weer fan worden van het merk?
Ik denk dat het goed zou zijn en dat er meer bereikt wordt als we weer teruggaan naar de oorsprong. Het draait om acceptatie van de ander en vieren van de diversiteit. Daarvoor is een sterk woordmerk met een sterke uiting (de vlag) nodig. Als symbool. En niet om zichtbaar alle groepen te vertegenwoordigen. Daar kom je nooit uit en het vertroebelt de boodschap enorm.
Kan de regenboogvlag misschien ook een vleugje meekrijgen van die andere associatie die het in de wereld heeft? Het is namelijk ook een vlag voor het symbool Vrede (Weliswaar met ietwat andere kleuren). Zou de boodschap van een kleurrijke diverse maatschappij waarin iedereen welkom is niet vrolijker zijn?
Stop met die hokjesgeest, hokjes zorgen er alleen voor dat anderen zich buitengesloten voelen. Denk aan een echte regenboog! De kleuren in een echte regenboog lopen ook een beetje in elkaar over. In een echt inclusieve diverse maatschappij zijn er geen hokjes en leeft iedereen het leven wat je wil leven.
En laten we ook niet meteen zo boos worden als het buurthuis in Appelscha nog geen genderneutraal toilet heeft of als je als non-binair persoon toch per ongeluk met hij of zij i.p.v. hen wordt aangesproken. Verandering is goed, maar verandering dwing je niet af. Verandering ontstaat vanuit positiviteit en niet door een belerend vingertje. Sorry hoor, maar zelfs ik als lid van de familie moet er wel eens Google op naslaan. Ik kan ook niet zomaar alle letters van LHBTIQ+ uitleggen op een verjaardag.
Ik kan wel weer een ambassadeur van het merk worden, maar dan moeten we wat mij betreft terug naar de oorspronkelijke merkwaarden: “Het merk en de vlag moet een positief teken zijn voor de diversiteit en het vieren ervan.” Van een beweging waar iedereen (ook hetero’s) zich mee verbonden zouden moeten voelen en waar je achter zou moeten staan.
Tijd om afscheid te nemen van alle hokjes, alle letters. Ik ben voor een rebranding van het merk naar Pride met de regenboogvlag als logo. Het is tenslotte Pride-week en niet LHBTIQ+week.
